Melati kreeg te maken met een explosie naast haar woning

¨Vanaf die periode heb ik vooral heel veel geregeld. Zo werd op dag 1 van mij gevraagd om te zoeken naar een tijdelijke woning. ¨Want het is duidelijk dat jouw huis onbewoonbaar is voor minimaal 4 maanden¨, werd er gezegd. Het bleek lastig om op korte termijn iets geschikts te vinden voor zo’n lange periode, dus de angst dat je zonder onderdak komt te zitten is groot.¨

¨Er zijn allerlei andere dingen die je moet afhandelen. Dan heb je bijvoorbeeld instanties zoals de politie en de gemeente. Maar bijvoorbeeld ook rechtsbijstand en de inboedelverzekeraar. Ik moest naar de huisarts, die gaat mijn longen checken, ik ging naar de psycholoog.¨

¨Er waren zoveel instanties waar ik me mee bezig moest houden in die periode dat het zowat een fulltimebaan is, die ik er ongevraagd bij kreeg. En dat is eigenlijk het laatste wat ik wilde op dat moment. Ik wilde rust in de tent en me daar gewoon helemaal niet mee bezig houden. Maar het voelde alsof ik geen keus had. Of je kiest ervoor om niks te doen maar dan krijg je ook niks. Er komt heel veel stress bij kijken, want met al deze instanties ben je de hele dag bezig.¨

¨Vaak hoorde ik pas op het laatste moment of ik in mijn hotelkamer kon blijven. De verzekeraar gaf pas akkoord als het zeker was dat ik nog niet terug naar huis kon. Het kwam daardoor meerdere keren voor dat mijn kamer door iemand anders werd geboekt en ik met al mijn spullen moest verhuizen naar een kamer die nog wel beschikbaar was. Dit was een hele klus. Ik was al maanden van huis en had ondertussen een flinke inboedel verzameld.¨

¨Mijn studie en stage heb ik gepauzeerd. En ik heb uiteindelijk meer dan 6 maanden in een hotel gezeten. Ik ben heel veel verhuisd in die periode, van hotel naar hotel en tussen kamers. Want het heeft een tijdje geduurd voordat de woning klaar was voor oplevering. Ik ben in die tijd 7 keer verhuisd voordat ik weer terug kon naar mijn woonadres.¨

¨Terwijl je in die periode druk bezig bent met het regelen van alles wat erbij komt kijken, ben je ook bezig met een stukje herstel. Want je hebt wel iets heel heftigs meegemaakt en het is belangrijk om daar stil bij te staan. Dat je niet alleen bezig bent om alles op orde te krijgen maar ook je mentale gezondheid op peil  houdt. Een psycholoog zou kunnen meedenken over het verwerken van de situatie. Ik had in het begin nachtmerries bijvoorbeeld, en ik had meerdere malen meegemaakt dat het brandalarm afging in het hotel waar ik sliep. De eerste keer dat dit gebeurde kreeg ik echt een soort paniekaanval en ook daarna bleef het een trigger. De psycholoog heeft mij daar bijvoorbeeld ook bij geholpen.¨

¨Ook praten met familieleden en vrienden was iets waar ik mee zat, bijvoorbeeld omdat ik soms het gevoel had dat ze mij niet begrepen. Het is gewoon voor mensen moeilijk om te bevatten wat jij meemaakt. Want om je thuisgevoel in 1 keer te verliezen door een explosie is toch iets wat niet heel veel mensen meemaken.¨

¨Er zijn veel instanties die hulp kunnen bieden, maar je moet zelf overal achteraan gaan. Ik realiseerde mij dat ik alle hulp kon gebruiken. Want er komt zoveel op je af en dan is het fijn als er iemand een beetje een oogje in het zeil houdt en om af en toe mee te kunnen sparren.¨

¨Je weet gewoon niet waar je allemaal heen moet, wat je moet doen en wat nuttig is om je tijd aan te besteden terwijl je eigenlijk te weinig tijd hebt. Ik heb uiteindelijk vooral zelf uitgezocht bij wie ik moest zijn voor bepaalde hulp. Op een bepaald punt moest er zoveel gebeuren dat het zelfs niet meer lukte om een takenlijst te maken. Maar de hulp die ik kreeg zorgde ervoor dat ik weer overzicht had.¨

¨Want als jij achter 6 verschillende instanties aan moet gaan dan is dat best wel vermoeiend. Je moet bijhouden wanneer je met wie contact hebt gehad, eventueel wanneer het volgende contactmoment zal zijn en wat de conclusie was.¨

¨Ik denk dat het erg belangrijk is om te kunnen relativeren. En daar bedoel ik er bijvoorbeeld mee dat als er iets heel grappigs gebeurt, dat je daar ook echt heel erg hard om kan lachen en dat dit gewoon ook mag. En dat je niet de hele tijd zegt ´het is allemaal zo verschrikkelijk´, maar dat je ook echt kan genieten van mooie of juist absurde momenten uit het dagelijks leven. Het heeft me ook heel erg geholpen om af en toe gewoon bewust iets leuks te gaan doen. Dat kan lastig zijn om in te plannen, maar het doet wel goed.¨

Inmiddels heeft Melati haar studie afgerond en haar leven weer kunnen oppakken